Symbolicznym zakończeniem budowy było umieszczenie na froncie kaplicy grafiki przedstawiającej Matkę Bożą Loretańską z napisem : „Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu i Matce Bożej Loretańskiej 1971”. Ostateczny wystrój wewnętrzny nadał kaplicy artysta plastyk Jerzy Machaj. Kaplica została poświęcona 19 lutego 1984 roku przez biskupa Jerzego Modzelewskiego. W Roku Maryjnym 1986/87 Prymas Polski kardynał Józef Glemp nadał kaplicy rangę sanktuarium maryjnego, a biskup Kazimierz Romaniuk wydał w 1999 roku dekret ustanawiający sanktuarium ku czci Matki Boskiej Loretańskiej.
Figura znajdująca się w sanktuarium w Loretto jest wierną kopią włoskiej figury Matki Bożej z Loreto.
Oryginał powstał XI lub XII wieku i wykonany jest z drewna cedrowego przez ludowego rzeźbiarza.
Charakterystyczne dla tej figury są trzy cechy:
1.    Matka Boża i Dzieciątka mają ciemne oblicza z powodu osadzonego na nich dymu z lamp oliwnych płonących przez długie lata w Świętym Domku we Włoszech.
2.    Matka Boża trzyma Dzieciątko na lewym ręku, a Ono trzyma w jednej dłoni kulę ziemską, którą przez Maryję, przychodzi zbawić, w drugiej zaś dłoni ukazuje różę – symbol miłości do nas aż po krzyż.
3.    Jedna szata – tak zwana dalmatyka – okrywa obie figury: Matki i Dzieciątka. Kapłańska dostojność płynie z tej szaty, jakby chciała nią osłonić wszystkich ludzi.
Figura Matki Bożej Loretańskiej z Loretto została ufundowana przez Teresę i Józefa Pawliczków z Freiberga. Dzięki siostrom loretankom pracującym we Włoszech została ona poświęcona w Świętym Domku Matki Bożej w Loreto. Figura ma 1,20 m wysokości. Została wyrzeźbiona w pracowni artystycznej w Mediolanie. Płaszcz okrywający Matkę Bożą z Dzieciątkiem i wystrój ściany ołtarzowej zaprojektował Jerzy Machaj. Elipsa z odchodzącymi złotymi promieniami jest symbolem świętości Maryi i łaski, jakie gotowa jest przekazywać ludziom zwracającym się do Niej o pomoc. Figurę na ołtarzu umieszczono nocą 11 na 12 grudnia 1981r., więc pierwsze modlitwy jakie usłyszała Matka Jezusa, miały charakter patriotyczny za Ojczyznę.
Kalendarium historyczne Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto k. Wyszkowa
1928 – zakup majątku Zenówka oraz urzędowa zmiana nazwy miejscowości na Loretto, nawiązującej do Loreto, włoskiego sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej; urządzenie kaplicy ze stała obecnością Najświętszego Sakramentu; sprowadzenie figury Matki Bożej Niepokalanej i umieszczenie jej w grocie z polnych kamieni,
1930 – wyznaczenie terenu pod cmentarz sióstr,
1932 – przeniesienie kaplicy do budynku z czerwonej cegły, która zaczęła przyciągać pierwszych pielgrzymów z okolicznych wsi proszących Maryję o Jej wstawiennictwo; wyhaftowanie pierwszego wizerunku Matki Bożej Loretańskiej dla loretańskiej kaplicy domowej przez loretankę, siostrę Agnieszkę Cesarską, przeniesienie ciała księdza Ignacego Kłopotowskiego z warszawskich Powązek do mauzoleum na cmentarzu,
1939 – siostry opuszczają na krótko Loretto z powodu wybuchu II Wojny Światowej oraz nadciągającego frontu i szukają schronienia w Korytnicy Węgrowskiej,
1939-45 – w Loretto mieści się w konspiracyjny szpital polowy Armii Krajowej,
1950 – władze komunistyczne ogłosiły ustawę o przejęciu dóbr „martwej ręki” i cała posiadłość przeszła we władanie Gromadzkiej Rady narodowej, która zmieniła ją w gospodarstwo rolne, siostrom pozostawiono tylko 2 budynki mieszkalne i trochę ziemi,
1952 – rozpoczyna się budowa większej kaplicy,
1953 – wstrzymanie budowy kaplicy przez władze komunistyczne,
1956 – udzielenie pozwolenia na budowę klasztoru z kaplicą dla sióstr,
1960 – odprawienie pierwszej Mszy św.
1962 – przeniesienie nowicjatu do Loretto,
1966 – ofiarowanie figury Matki Bożej Loretańskiej przez arcybiskupa Bronisława Dąbrowskiego i poświęcenie jej,
1971 – zakończenie budowy i elewacji zewnętrznej kaplicy, na froncie której umieszczono grafikę Matki Boskiej Loretańskiej z napisem „ Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu i Matce Bożej Loretańskiej 1971”
1981 – sprowadzenie z Włoch figury Pani Loretańskiej ufundowanej przez Teresę i Józefa Pawliczków z Freiburga i nadanie kaplicy tytułu Matki Bożej Loretańskiej
1984 – ukończenie wykończenia wewnętrznego kaplicy i poświęcenie jej przez biskupa Jerzego Modzelewskiego,
w Roku Maryjnym 1986/87 – nadanie kaplicy rangi sanktuarium maryjnego przez Prymasa Polski Józefa Glempa , ustalenie odpustu w drugą niedzielę września w bliskości święta Narodzenia NMP,
1989 – zwrot części ziem Loretto , odebranych wcześniej przez władze komunistyczne
1994 – otworzenie domu opieki „Dzieło Miłości bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego” w Loretto
1999 – wydanie dekretu ustanawiającego sanktuarium ku czci Matki Bożej Loretańskiej przez biskupa Kazimierza Romaniuka,
2000 – ekshumacja doczesnych szczątek księdza Ignacego Kłopotowskiego i umieszczenie ich w sarkofagu znajdującego się po prawej stronie ołtarza w sanktuarium; powstanie leśnych dróżek różańcowych ,
2004 – przedłużenie dróżek różańcowych o tajemnicę światła,
2005 – Beatyfikacja bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego w Warszawie,
2005/06 – rozbudowa placu dla pielgrzymów przed świątynią
2008 – koronacja figury Matki Bożej Loretańskiej na prawie diecezjalnym, dekret wydał abp Sławoj Leszka Głódź
– kaplica Narodzenia Pańskiego,
– poświęcenie figury bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego na terenie Loretto,
2009 – przekazanie odznaki generała Andersza przez generał Błasika i prezydenta Kaczorowski ego na uroczystościach odpustowych
2013 – peregrynacja figury MB Loretańskiej w Roku Wiary w diecezji warszawsko-praskiej,
2013 – rozpoczęcie budowy nowej świątyni ku czci MB Loretańskiej w Roku Wiary.